Witia – Widzicie te łaciatę? Pawlak – No, krowa jak krowa. Witia – Toż to swojska krowa tatko, na całym świecie takiej nie ma tylko w Krużewnikach, przecie to Mućka Kargulowa, Kargule tu są. Pawlak – Bandyty! Ot, znaczy się znaleźliśmy swoje miejsce.

No sąd sądem, a sprawiedliwość musi być po naszej stronie. Bież jeszcze!

Kargul – Och, ty konusie ty! Pawlak – Ko...konusie? czekaj, teraz na ciebie wystarczy sierp, ty!

Jaśko, widzisz tyle wszystkiego zostało, o poznał? To jeszcze tatowy.

Chłopie, my tu jak, jak pszczoły, jak mrówki jedność zakładamy, a ty co? Dywersje robisz? Jak za Niemca.

sołtys – Powiedzka z powiatu pod sąd bracie idziesz. Pawlak – Ty co oczadział? Sołtys – Tak! Poniedziałek godzina 10 sala numer 5D! Pawlak – D? Sołtys – O kota. Pawlak – Kot był mój i z mojej ręki zginął.

Mania – Oj, Kaźmierz Witia wierzchem jedzie! Pawlak – Nie może być na kocie!

dziękuję ci Panie, że moją ręką pokarałeś Kargula. I przysięgam na wszystko, co ma moc nade mną, że drogi do domu nie zaślepię, i po ziemię wrócę, żeby kości nasze nie szukali się po świecie.

Pawlak – Jaśko, masz ziemię. Jaśko – John – Ziemia. Pawlak – Dobra ziemia? Jaśko 0 John – Dobra Kaźmierz, lepszej nie trzeba.

Ale we dwoje panno Jadziu, dwójeczka to liczba Boża, tak u nas pod Gnieznem ludzie uważają.