Witia – Widzicie te łaciatę?

Pawlak – No, krowa jak krowa.

Witia – Toż to swojska krowa tatko, na całym świecie takiej nie ma tylko w Krużewnikach, przecie to

Mućka Kargulowa, Kargule tu są.

Pawlak – Bandyty! Ot, znaczy się znaleźliśmy swoje miejsce.

No sąd sądem, a sprawiedliwość musi być po naszej stronie. Bież jeszcze!

Kargul – Och, ty konusie ty!

Pawlak – Ko...konusie? czekaj, teraz na ciebie wystarczy sierp, ty!

Jaśko, widzisz tyle wszystkiego zostało, o poznał? To jeszcze tatowy.

Chłopie, my tu jak, jak pszczoły, jak mrówki jedność zakładamy, a ty co? Dywersje robisz?

Jak za Niemca.

sołtys – Powiedzka z powiatu pod sąd bracie idziesz.

Pawlak – Ty co oczadział?

Sołtys – Tak! Poniedziałek godzina 10 sala numer 5D!

Pawlak – D?

Sołtys – O kota.

Pawlak – Kot był mój i z mojej ręki zginął.

Mania – Oj, Kaźmierz Witia wierzchem jedzie!

Pawlak – Nie może być na kocie!

dziękuję ci Panie, że moją ręką pokarałeś Kargula. I przysięgam na wszystko, co ma moc

nade mną, że drogi do domu nie zaślepię, i po ziemię wrócę, żeby kości nasze nie szukali się

po świecie.

Pawlak – Jaśko, masz ziemię.

Jaśko – John – Ziemia.

Pawlak – Dobra ziemia?

Jaśko 0 John – Dobra Kaźmierz, lepszej nie trzeba.

Ale we dwoje panno Jadziu, dwójeczka to liczba Boża, tak u nas pod Gnieznem ludzie

uważają.